Haplos
by Jellorie Gallego
Hawakan
mo ko.
Lapitan mo ang aking pusong tumitibok para lamang sa iyo. Hayaan mo
kong haplosin ang iyongmukha nang madama ko ang init ng katawan mo, ang
dugong dumadaloy na nagbibigay buhay sa kagandahang nasa harap ko.
Haplos samukha. Saiyong mahabang buhok na tila tinatago ang yong mga mata.
Yakap.
Gusto kitang yakapin, Gusto kitang halikan. Gusto kita.
Ngunit higit sa lahat, gusto kong hawakan ka; ang iyong magandang kamay at
ang malaporselana na kutis nito, ang maganda mong mukha na nagtataglay ng
ngiting kailanman hindi nagkulang sa pagpapaligaya sa kin.
Gusto
kong mahawakan ka. Sapagkat di talaga kita maaabot, mararating,
mahahagilap. Ang buhay natin ay laging magkalayo ang landas. May
sariling buhay ka. May sariling buhay ako. At
sarisarili nating aasikasuhin ang ating pinagdaraanan. Yan ang masaklap,
kung anu pa ang pinakaninais ko, yun pa ang di ko maabot.
Sanay pagbigyan
mo ko, mahaplos lang ang iyong kamay, ang iyong mukha, ang iyong buhok,
nang sanay maalaala ko kung bakit di nga tayo pwede.
0 comments:
Post a Comment